در اثر مراقبه ی شدید و اهتمام به ان ، اثار حب و عشق در ضمیر سالک هویدا می شود زیرا عشق به جمال و کمال علی الاطلاق فطری بشری بوده و با نهاد او خمیر شده و در ذات او به ودیعت گذارده شده است لیکن علاقه ی به کثرات و حب به مادیات حجابهای عشق فطری می گردند و نمی گذارند که این پرتو ازلی ظاهر گردد.
به واسطه ی مراقبه کم کم حجابها ضعیف شده تا بالاخره از میان می رود و ان عشق و حب فطری ظهور نموده، ضمیر انسان را به ان مبدا جمال و کمال رهبری می کند... (برگرفته از رساله ی لب الباب)